Het Dieet

Montignacdieet

De methode van Michel Montignac is een dieet waarbij je vooral op een andere manier leert eten. Het basisidee is dat je niet aankomt van te veel te eten, maar door verkeerd te eten.

Niet het aantal calorieen is belangrijk, wel de samenstelling van je voeding. Zo is de koolhydraten en vetten combineren taboe en suiker moet je mijden als de pest. De oorzaak van de met de jaren opgestapelde kilo's moet je nergens anders gaan zoeken dan in je slechte eetgewoontes, volgens Montignac. In de loop der jaren raak je als het ware vergiftigd door te veel slechte koolhydrate. Het begint al tijdens de jeugdjaren: limonade, koekjes, ijsjes, chips, veel brood en suiker, alle dagen aardappelen, pasta of rijst. Later komt daar bij: geen tijd om te lucnhen, te veel koffie met suiker...
Daardoor hebben we stilaan een slechte glucose- of suikertolerantie ontwikkeld. Zodra je een beetje suiker of koolhydraten eet, slaat de alvleesklier al aan het produceren.
Resultaat: de aanwezige vetzuren worden automatisch opgeslagen als vetreserves.

Anders eten in twee stappen
Wanneer je dus daadwerkelijk iets wil doen aan die overtollige kilo's, moet je ontwenningskuur gaan volgen: je tolerantiedrempel voor suiker moet opnieuw worden verhoogd. Michel Montignac stelt voor zoiets in twee fasen te doen. De eerste fase bestaat erin een aantal van die overtollige kilo's te verliezen. Dat gebeurt best door de nodige energie te putten uit de vetreserves. Het is aangeraden deze zuiverende fase ongeveer drie maanden vol te houden om alle stofwisselings- en spijsverteringsfuncties weer in harmonie te laten functioneren. Ook al wil je nu niet meteen veel kilo's verliezen. In de tweede fase moet je trachten dat stabiel gewicht of 'evenwicht' te behouden.

	Geschikt voor - Levensgenieters die moeilijk hun lekkere eten en hun glaasje rode wijn kunnen laten. In fase 2 is rode wijn immers toegestaan. - Mensen die moeilijk kleinere hoeveelheden kunnen eten. Bij Montignac gaat het er immers om welke keuze je maakt, niet hoe groot je porties zijn. - Iedereen die geregeld uit eten gaat.
	Niet geschikt voor - Mensen met een te hoge cholesterol. Door de samenstelling van de Montignacmenu's zal je cholesterol namelijk eerder stijgen dan dalen. - Zoetekauwen. Vooral witte geraffineerde suiker wordt afgeraden omdat hij voor een piek in de insulineproductie zorgt. Dat kan voor moeilijke momenten zorgen.

	Pro Montignac - Dit is een dieet dat niet aanvoelt als een dieet. Je kunt immers zoveel blijven eten als je wilt. Michel Montignacs grondfilosofie: leer beter te eten zonder je daarom al te veel te kort te doen. Blijf genieten van een lekkere en gezonde maaltijd, zowel thuis, bij vrienden als op restaurant. Maar eet niet om het even wat. En vooral: wees slim bij het combineren. - Voroal in fase één, de vermageringsfase, beperk je vanzelf je energie-inname. Je mag immers geen aardappelen en geen suiker meer eten.
	Contra Montignac - Zoveel eten als je zelf wilt: het lijkt aantrekkelijk, maar leidt in dit geval tot onjuiste proporties. Met de methode Montignac wordt het ongelimiteerd gebruik van bijvoorbeeld biefstuk, bereid met room en groenten, probleemloos gepromoot, waardoor het aandeel van verzadigd vet en cholesterol gevaarlijk hoog kan oplopen. - Fruit mag alleen op bepaalde tijdstippen gegeten worden, omdat het de spijsvertering zou verstoren. Terwijl een gezonde voeding juist rijk moet zijn aan volwaardige granen, groenten en fruit.

Goed & slecht voedsel

Montignac dieet Goede en slechte koolhydraten
Koolhydraten worden omgezet in glucose (of suiker) en vormen de belangrijkste brandstof van ons lichaam. Je vindt ze in voedingsmiddelen die van oorsprong ofwel suiker bevatten (zoals honig en fruit) ofwel zetmeel (zoals bloem, aardappelen, granen en rijst). Je kan koolhydraten indelen volgens hun vermogen snel glucose te produceren. Zoiets wordt vastgelegd in de glycemische index. Die wordt hoger naarmate de bloedsuikerpiegel verhoogt. Slechte koolhydraten veroorzaken een sterke verhoging van het glucosegehalte in het bloed. Dat is bijvoorbeeld het geval voor tafelsuiker, alle fabrieksmatige geraffineerde koolhydraten zoals witte bloem en rijst, aardappelen en mais. Goede koolhydraten daarentegen zorgen maar voor een kleine verhoging van het glucosegehalte in het bloed. Je vindt ze in volkorenproducten, zilvervliesrijst, linzen en bonen en alle vezelrijke groenten en fruit.

Goede en slechte vetten
Montignac maakt ook een onderscheid tussen 'goede' en 'slechte' vetten. Slecht zijn de vetten die voorkomen in vlees, charcuterie, boter en kaas. Ze verhogen het risico op hart- en vaatziekten. Goed en gezond zijn de vetten die de cholesterol jusit gaan verminderen. Je vindt ze terug in de plantaardige olien (zoals olijfolie) en vette vis.

Het nut van voedingsvezels
Vezels zitten voornamelijk in niet-bewerkte groenten, fruit en granen. Ze zorgen niet alleen voor een goed voedseltransport, maar zijn ook rijk aan vitamines, spoorelementen en mineralen. Ze zijn vooral nuttig omdat ze tijdens de spijsvertering de opname van vetten beletten en zo het risico op arteriosclerose verminderen.
Bovendien zouden ze in staat zijn de giftige effecten van bepaalde chemische stoffen te beperken en zo een bescherming te vormen tegen spijsverteringsproblemen en zelfs kanker. Vezelhoudende voedingsmiddelen (zoals volkorengranen, zemelen, bonen, erwten en verse groente en fruit) verminderen ook het glucosegehalte in het bloed en verlagen op die manier meteen de insuline-afscheiding. Die is verantwoorldeijk voor het aanleggen van vetreserves.
Als we te veel insuline produceren - wat meestal het gevolg is van een te hoge inname van slechte koolhydraten - leggen we vetreserves aan.

wist je dat 'Calorieen tellen geeft je op termijn problemen. Het kan zelfs schadelijk zijn voor je gezondheid.'
Michel Montignac kan het weten. Als zakenman kende hij de kwelling van de vele zakendinners. Zevenkilo aankomen op een paar maanden tijd, het was niet ongewoon. Eerst begon hij calorieen te tellen, zoals iedereen. En hij viel af. Om daarna dubbel zo veel aan te komen. Je lichaam schept op lange termijn een weerstand tegen het vermageren. Als je daarna dan weer 'normaal' begint te eten, vliegen de ponden eraan. Dus zocht Michel Montignac naar een andere manier. Hij verdiepte zich in voedselcombinaties en vond het ei van Columbus...

Wat eet je wel en wat eet je niet?

Wel eten

Knoflook Maakt je bloed goed vloeibaar en helpt zo onder andere trombose voorkomen. Doet je bloedsuiker verminderen en je bloeddruk dalen.	Yoghurt Bevat actieve bacteriene die deelnemen aan de afbraak van het voedsel in de spijsvertering. Doet je cholesterolgehalte dalen.
Vis Een excellente bron van eiwitten, bevat goede vetten die een goede utiwerking hebben opo hart- en bloedvaten.	Olijfolie Doet niet alleen je cholesterolgehalte en bloedsuiker dalen, ze blijkt ook bijzonder effeicient te zijn om de hoge druk in de aders te verminderen.

Niet eten

Suiker Je lichaam heeft geen suiker van buitenaf nodig. Naargelang van de behoefte aan brandstof, maakt je lichaam dat immers zelf aan. En in een geval van tekort put je lichaam rechtstreeks uit de vetreserves.	Wit brood Levert niets aan de stofwisseling, behalve energie inde vorm van glucose. Volkorenbrood is veel gezonder. En in de eerste fase moet zelfs alle brood van het menu geschrapt worden.
Frisdranken Bevatten alleen maar synthetische vruchten- of plantenextracten en suiker. Niet goed dus. Dat geldt ook voorvruchtensappen uit de handel. Met verse vruchtensappen doe je hetzelfde als met fruit.	Aardappelen Zorgen voor een ware glucosepiek door hun slechte vezelkwaliteit. Verwerkt in puree verergert dit alleen maar en frieten zijn helemaal uit den boze.
Witte rijst en pasta Alle volwaardige voedingsbestanddelen zijn eruit gehaald. Ze leveren alleen nog zetmeel. En die kan je best missen.	Mais Mais en dus ook cornflakes en popcorn hebben een hele hoge glycemische index en zijn dus hypervetzuchtig.
Fruit Fruit moet je apart eten, omdat je anders problemen kan krijgen bij het verteren ervan. Wanneer je het samen met vetten of eiwitten eet, blijft het geblokkeerd in je maag. Daar begint het door de warmte te gisten en verliest het zijn goede eigenschappen. En dit hele proces geeft je ten slotte een opgelbazen gevoel in je darmen.	Bier Bevat maltose, heeft een hoge glycemische index en dus een hoog energetisch vermogen. Aperitieven bevatten te veel suiker en zijn dus evenmin goed. Wijn en champagne kunnen dan weer wel.
Koffie Stimuleert de alvleesklier tot de aanmaak van insuline en werkt bovendien cholesterolverhogend.	Melk Voedingsmiddel dat rijk is aan koolhydraten en vetten, en dus af te raden is. Gebruik wel magere melk en kwark, omwille van de eiwitten.